Zbudowany w roku tysiąc osiemset siedemdziesiątym siódmym, w stylu neobarokowym, wyróżnia się na tle innych budynków. Przypomina on powiększoną trzykrotnie stodołę z dwoma grubymi wieżami o podstawie kwadratu po obu stronach wejścia, między którymi wiszą blaszane, ozdobne litery, układające się w wyraz "Giovanni". W teatrze grane są bardzo różnorodne sztuki - od wielkich dzieł Szekspira po drobne komedie niezbyt znanych autorów. Nie ma tu wielu mebli poza krzesłami, ale wszystkie są bardzo ozdobne, miejscami nawet pozłacane. Miejsc siedzących jest, gwoli ścisłości, sto dziewięćdziesiąt osiem i zazwyczaj zajęta jest mniej więcej połowa z nich. Głównymi widzami są starzy ludzie, wszelkiej maści profesorowie, a także sami pracownicy teatru. Najmniej ludzi przychodzi po godzinie dziewiętnastej, kiedy to sztuki odgrywane są w językach, w których zostały napisane.